پــــایــــــانـم نـــــزدیـــــــکــــــــ اســـتــــــ...

شب تو اتاق تو تاریکی منتظر روشن شدن چراغ گوشیت باشی ...

یهو چراغش روشن شه ... قلبت بتپه ....

تاپ ...

تاپ ...

تاپ...

یعنی اونه ؟؟

رو صفحه میبینی ...

قلبت میشکنه ...

Battery Low ...

وقتی کسی نباشه قلبت رو شارژ کنه ...

چه فرقی میکنه ...

گوشیت خاموش میشه ...

آروم رو تختت کز میکنی ...

وتا خود صبح به خودتو بدبختیهات بد بیراه میگی ...!!

*بعضی وقت ها میگی باشه

نه برای اینکه باور کردی

نه !

برای اینکه خسته شدی .

امشب از اون وقتاس

**زخم ها خوب می شوند!

اما

"خوب شدن"

با

"مثل روز اول شدن"

خیلی فرق داره ...

دل کنده ام

از روزگار و آدمهایش.

بی خیال از همه ی باید و نباید ها،

پا روی پا می گذارم و فیلم سینمایی کمدی نگاه میکنم!!!

با خیال راحت میخندم،

بی توجه به پنجره های باز اتاقم،...

بی توجه به نگاه غضب آلود پدر...

قلبم پر از خالی ست!

خالی از هر چه که تا دیروز بود و دیگر نیست.

بی تفاوت به بی تفاوتی ها.

من هستم!

هستم و مثل همه ی آدمهای رنگارنگ، رنگارنگ می شوم.

آی آدمها!!!!

*بیــشتـریــن دروغـــی کــه در ایــن دنـیــا گـفـتــه ام

ایـن اســت:

خــــوبـم . . . !!

اولین روز بارانی را به خاطر داری؟ 

 غافلگیر شدیم چتر نداشتیم خندیدیم دویدیم 

وبه شالاپ شلوپ های گل آلود عشق ورزیدیم 

دومین روز بارانی چطور؟ 

پیش بینی اش را کرده بودی 

چتر آورده بودی و من غافلگیر شدم 

سعی می کردی من خیس نشوم 

و شانه سمت چپ تو کاملا خیس بود 

و سومین روز چطور؟ 

گفتی سرت درد می کند و حوصله نداری سرما بخوری 

چتررا کامل بالای سر خودت گرفتی 

و شانه راست من کاملا خیس شد. 

و چند روز پیش را چطور؟

به خاطر داری؟ 

که با یک چتر اضافه آمدی و مجبور بودیم 

برای اینکه پین های چتر توی چش و چالمان نرود 

دو قدم از هم دورتر راه برویم…