پــــایــــــانـم نـــــزدیـــــــکــــــــ اســـتــــــ...

بلاخره یاد میگیری از یک دوستت دارم ساده برای دلت خیال های رنگارنگ نبافی

که رابطه یعنی بازی و اگز بازیگری نکنی میبازی

که داستان های عاشقانه از یک جایی به بعد رنگ و بوی منطق به خود می گیرند

یاذ میگیری که خودت را دریغ کنی تا همیشه عزیز بمانی

که باید صورت مسئله ای پر ابهام باشی نه یک جواب ساده و کوتاه

که وقتی باد می آید باید کلاهت را سفت بچسبی نه بازوی بغل دستی ات را

روزی می فهمی که انتهای همه ی گپ زدن های دوستانه باز هم تنهایی 

و این لحظه ای ست که همه چیز را بی چون و چرا میپذیری!